ในสังคมไทยปัจจุบัน เมื่อผู้คนได้ยินคำว่า "ธุรกิจเครือข่าย"

เขาเหล่านั้นจะมีภาพในใจผุดขึ้นมาทันที นั่นคือ

• ต้องไปนั่งพูดเสนอขายสินค้าให้คนรอบข้าง แล้วที่สุดก็ต้องถูกปฏิเสธ
• ต้องสละเวลาพักผ่อนหลังเลิกงาน ไปนั่งฟังการประชุมจนดึกดื่น
• ต้องโทรจิก โทรตามคนมาเป็นสมาชิก
• เมื่อจะเริ่มต้นเป็นสมาชิก ต้องจ่ายเงินซื้อของที่แพงมาตุนไว้

    ภาพ ในใจเหล่านี้ นี่เอง ที่ทำให้เกิดความรู้สึกที่น่าอับอาย กระอักกระอ่วนในใจ  เมื่อกำลังถูกชวนให้สมัครสมาชิกทำธุรกิจเครือข่าย

    "เลิกขายสินค้าให้คนอื่นสิครับ" นี่เป็นวิธีที่ง่ายที่สุดเลยครับ  .. แล้วจะขายให้ใครหละ ?  ก็เปลี่ยนมาขายให้ 'ตัวคุณเอง' ไงครับ  ด้วยการเปลี่ยนแหล่งซื้อสินค้าที่ใช้ในชีวิตประจำวัน เช่น บิ๊กซี , คาร์ฟูร์ , แมคโคร , โลตัส , เซเว่น , ทอปมาร์เกต , ร้านโชว์ห่วย ฯลฯ  มาเป็นสั่งซื้อจากแคตตาลอคของกิฟฟารีนแทน .. เท่านั้น

เปลี่ยนมาซื้อใช้สินค้ากิฟฟารีนแค่บางตัว ย้ำ แค่บางตัวนะ

   การเปรียบเทียบก็เห็นอยู่แล้ว ว่า "ผลตอบแทน" ครับ  ถ้าหากคุณซื้อสินค้าจากห้างดิสเคาน์ (โลตัส/บิ๊กซี/คาร์ฟูร์ ฯลฯ) หรือ จากมินิมาร์ททั่วไป คุณไม่มีทางได้รับ "ผลตอบแทน"  อย่างแน่นอน

ทำไมต้องธุรกิจเครือข่ายเท่านั้น...

 
   ปัจจุบัน นี้ทั่วโลกกำลังประสบกับ สภาวะวิกฤติทางเศรษฐกิจในระดับที่รุนแรงอย่างที่ไม่เคยปรากฎมาก่อน ไม่มีใครทราบแน่นอนว่าเราจะประสบปัญหามรสุมเศรษฐกิจนี้ไปอีกนานเท่าไร แม้สถานการณ์จะค่อยๆดีขึ้น แต่ก็มิได้เฟื่องฟูเหมือนยุคก่อนฟองสบู่แตกเมื่อหลายปีก่อน ลู่ทางการลงทุนในธุรกิจยากขึ้น ความเสี่ยงสูงขึ้น

   นอกจากนี้ ค่านิยมในการทำงานก็เปลี่ยนไป การรับราชการหรือเป็นพนักงานรัฐวิสาหกิจมิได้เป็นอาชีพที่มีความมั่นคงสูง อีกแล้ว การเป็นลูกจ้างบริษัทก็มีความเสี่ยงต่อความมั่นคงในอาชีพการงานไม่น้อยกว่า กัน ผู้คนจึงต้องหันมามีรายได้เสริมกัน อีกทางหนึ่ง นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่รายได้ เสริมในรูปแบบของธุรกิจเครือข่ายเป็นที่นิยมกันอย่างกว้าง ขวางในปัจจุบัน

   ดังนั้น ด้วยแนวโน้มจากสถานการณ์ทางเศรษฐกิจที่ค่อนข้างเลวร้าย ผู้ทำงานประจำต่างก็รู้สึกและตระหนักถึงความจำเป็นที่จะต้องมีราย ได้เสริม ซึ่งนอกจากจะเป็นลู่ทางในการหารายได้เสริมมา จุนเจือเพิ่มเติมจากรายได้ประจำแล้ว ยังเป็นการเตรียมพร้อมสำหรับความเสี่ยงที่จะถูกให้ออกจากงานกระทันหัน หรือเจ็บป่วยจนไม่สามารถทำงานต่อไปได้